Fotoğrafının çekilmesine çok kızardı. "Usandım şu sizin fotoğrafınızdan" derdi. Ama iyi ki o günleri hep böyle fotoğraflamışım. O günlerden ne kaldı? İşte bu fotoğraflar kaldı. Bakışındaki kızgınlık fotoğrafının çekilmesinedir.
Aslında baba oğul fikir ve düşüncelerimiz birbirini tutmuyordu. Ben de hayatta yağcılık yapıp iki yüzlü davranamıyordum. Neysem oydum. Öyle kolay değil yıllarca beraber yaşamak.
Ben tabi onun kızgınlığına hiç aldırmadan ha bire deklanşöre basmaya devam ediyorum.
Aynı zamanda da bir hususu konuşuyorduk. Ama o gün konuştuğumuz neydi hatırlamam mümkün değildir.
Ölümü hatırlıyorduk ama, bir türlü konduramıyorduk.
Konuşmasına devam ediyor.
Ben o ara salonun şöyle girişten bir görüntüsünü aldım.
Konuşma devam ediyor.
Duvardaki saate ve elindeki telefona bakıyor.
Telefonuna bakarken.
0 Yorumlar
*** Yorumun Sonuna; Elektronik Posta Adresinizi, Adınızı ve Soyadınızı Eklemeyi Unutmayınız!