Eylül 2015 yılı kurban bayramı vesilesiyle Kaman'da babamın yanına toplanmıştık. Nazmiye ablam hariç, babamın tüm çocukları yanındaydı. İbrahim zaten 2004 yılında rahmetlik olmuştu. Babamın mutluluğu asla dışarı yansımaz. Onun mutluluğu hep içinde kalmıştır.
Babam 2015 yılında 93 yaşındaydı. Geriye 4 yıl ömrü kaldığını Allah'tan başka kim bilebilirdi ki! Çocukları ve torunları yanındaydı. O mutluydu, ama asla dışarı belli etmezdi.
Geçmiş gün ne üzerine sohbet ediliyordu, hatırlamıyorum. Bu karede olanların hiç biri de hatırlayamaz sanıyorum.
Ama çok hararetli bir konu olsa gerek. Çünkü rahmetlik babam, beden dilini de kullanarak anlatıyor. Belki hatırlayanlar çıkarsa, bu sayfaya gelir, açıklama yaparız.
Şu anda sohbet bitmiş, Haydar tebessüm ediyor, Cansu'da bir belirti yok, Babam da elleriniz dizine bağlamış, gözleri yerde düşünüyor.
*** Yorumun Sonuna; Elektronik Posta Adresinizi, Adınızı ve Soyadınızı Eklemeyi Unutmayınız!